,, Niech się mury pną do góry Kiedy dłonie chętne są Budujemy betonowy nowy dom'' Ostatni strop położony, konstrukcja jest już w całości. Symboliczną wiechę czas wciągnąć na górę 1.7K views, 18 likes, 5 loves, 10 comments, 5 shares, Facebook Watch Videos from Caritas Archidiecezji Łódzkiej: Niech się mury pną do góry :) #Tuszyn #Las #budujemy #dom Jak się okazuje, nie jest to nazwa ostateczna obiektu, który w tym miejscu powstanie. Prasa została nawet zachęcona do ogłoszenia w przyszłości konkursu. Ta przyszłość – to dopiero za trzy lata: na wrzesień 2011 r. planuje się zakończenie budowy. NIECH SIĘ MURY PNĄ DO GÓRY!!! ;) Taka mała dziurka na placu budowy NOWA LENA w Sosnowcu. Trzeba było wywieźć "troszkę" ziemi, żeby dostać się do Domy znajdują się przy wewnętrznej asfaltowej drodze, co znacząco polepsza komfort dojazdu do posesji, zwłaszcza w okresie jesienno-zimowym. Osada będzie składać się tylko z 3 domów, które zostaną wybudowane w bardzo krótkim czasie, przez co nie spotkacie się Państwo z uciążliwościami budowy kolejnych etapów sąsiadujących Powstający w Bydgoszczy Zakład Termicznego Przekształcania Odpadów Komunalnych może się pochwalić zamontowaniem walczaków – kluczowych dla tego typu instalacji elementów technologicznych. Co najważniejsze, obiekt jest budowany zgodnie z harmonogramem. – Jako pierwsi ze wszystkich beneficjentów realizujących projekty spalarniowe zamontowaliśmy walczaki. Dla spalarni montaż wERu5u. Obie akcentowały budowlaną solidność, zatem pasują jako zwiastun niniejszego odcinka cyklu „Było, nie minęło”. Centrala Handlu Zagranicznego Budownictwa Budimex utworzona została pół wieku temu. Burzliwy rok 1968 to wręcz symbol siermiężnego socjalizmu z epoki towarzysza Władysława Gomułki. W odróżnieniu od wielu firm prezentowanych w naszym cyklu współczesna grupa Budimex nie dokopuje się do starszych korzeni. Wobec niepodległościowego stulecia jubileusz połówkowy wygląda skromnie, ale budowlany potentat ma godny dorobek. Poza tym jeden z jego najnowszych kontraktów, o którym wspomnimy na końcu, ma szczególną symbolikę związaną nie ze stuleciem, lecz z całym tysiącleciem dziejów Polski. Zarabiać za granicą, wydawać w kraju Ortodoksyjni władcy PRL zdawali sobie sprawę, że również socjalistyczna gospodarka planowa musi prowadzić handel zagraniczny. Wyklęte ideologicznie dewizy, na czele z dominującym dolarem amerykańskim, były po prostu konieczne dla funkcjonowania państwa. Zapóźniony technologicznie krajowy przemysł oferował jednak mało towarów o jakości wymaganej przez odbiorców zagranicznych. Wyjściem alternatywnym stał się handel polską pracą i usługami świadczonymi za granicą. Pod bardzo ścisłą kontrolą państwa zaczęto delegować do zagranicznych zleceń zarówno firmy, jak i pracowników. Taka była geneza utworzenia w 1968 r. Budimeksu. Idea eksportowania usług budowlanych wyprzedziła przejęcie w grudniu 1970 r. władzy przez towarzysza Edwarda Gierka i kredytowo-licencyjne otwarcie gospodarki PRL na świat. Zagraniczne budowy prowadzone były w bratnich państwach członkowskich Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej, a także w tzw. postępowych krajach Azji i Afryki. Eksperyment z Budimeksem okazał się na tyle obiecujący, że w 1971 r. utworzone zostało siostrzane Biuro Eksportu Budownictwa Komunikacyjnego Dromex. Szybko się bowiem okazało, że największym zainteresowaniem zleceniodawców cieszy się budowa dróg. Od tamtego czasu Budimex i Dromex szły w parze, w XXI wieku zaś nastąpiło ich stopienie instytucjonalne. Drogownictwo pozostaje ważnym sektorem tradycji i współczesności grupy Budimex. Budowy prowadzone były w różnych państwach, ale największe znaczenie miały wielomilionowe kontrakty w Iraku i Libii. Oba pustynne państwa arabskie, z ogromnymi potrzebami infrastrukturalnymi, dysponowały twardymi walutami z eksportu ropy naftowej. Rządzili nimi dyktatorzy, którzy jednak rozumieli konieczność postępu cywilizacyjnego. Zamachy stanu kalendarzowo zbiegły się z dziejami Budimeksu. W Iraku od 1968 r. rządził Ahmad Hasan al-Bakr, którego od 1979 r. zastąpił kuzyn Saddam Husajn. W Libii natomiast w 1969 r. zagarnął władzę Muammar Kadafi. Firmy z Polski okazały się bardziej konkurencyjne od zachodnich, bo były po prostu tańsze, chociaż jakość naszych budowlańców wcale nie była gorsza. Dla Budimeksu i Dromeksu zaś płatności w petrodolarach były niezwykle atrakcyjne i korzystne. Legendą PRL stały się zarobki delegowanych pracowników. Ze względu na sztucznie utrzymywane anomalie kursowe, wyjazd na kontrakt oznaczał finansowy awans do krajowej elity, umożliwiał w Polsce szybkie wybudowanie domu etc. Dlatego kolejka chętnych na intratne budowy była ogromna, ciemną stroną procesu rekrutacji stawał się nepotyzm i nierzadka korupcja. Z drugiej strony — jeśli ktoś już wyjechał, to solidnie pracował za prawdziwe pieniądze. Dawali zarobić, ale na końcu nie zapłacili Obaj wspomniani dyktatorzy, a zarazem wielcy zleceniodawcy robót budowlanych w ich państwach, po wojnach i krwawych rewolucjach skończyli nędznie — Saddam Husajn został powieszony w 2006 r., a Muammar Kadafi zastrzelony w 2011 r. Już wiele lat wcześniej, pod koniec XX wieku, po przemianach ustrojowych w Polsce i innych państwach naszego regionu, nastąpiło jednak pęknięcie i zerwanie kontraktów. Budimex i Dromex zwłaszcza z ogarniętego wojnami Iraku nie wyegzekwowały wielu zaległych milionów. Zamiast kasy pozostała satysfakcja, że np. strategiczna autostrada tranzytowa przez cały Irak, z dużym polskim wkładem, okazała się bardzo solidna i posłużyła wojskom amerykańskim podczas inwazji… Po przemianach ustrojowych losy Budimeksu były standardowe. Przekształcenia prawne i własnościowe dostosowywały państwową firmę do twardej rynkowej konkurencji. W 1992 r. nastąpiła jej komercjalizacja, czyli przekształcenie w spółkę akcyjną. W 1995 r. udanie zadebiutowała na Giełdzie Papierów Wartościowych, wartość akcji przekroczyła cenę emisyjną o 35 proc. Najważniejsza dla współczesnych losów firmy transakcja zawarta została w 2000 r. — inwestorem strategicznym Budimeksu została potężna hiszpańska grupa Ferrovial. W 2002 r. przejęty został Mostostal Kraków oraz powstała spółka Budimex Dromex, która na dalszym etapie konsolidacji grupy została w 2009 r. wchłonięta przez Budimex — tym samym nazwa Dromex po 38 latach funkcjonowania przeszła do historii. W 2011 r. Budimex znalazł się w giełdowym indeksie Respect, obejmującym spółki najbardziej odpowiedzialne. Skonsolidowana grupa, zatrudniająca obecnie 8,2 tys. pracowników, podzielona jest na segment budowlany, deweloperski oraz prowadzący pozostałą działalność. Udział Budimexu w międzynarodowej grupie Ferrovial wynosi zaś 12 proc. Drogi, koleje, dworce, mosty — wszystko W tym roku Budimex otrzymał jubileuszowy tytuł „Tego, który zmienia polski przemysł”. Biorąc pod uwagę liczbę realizacji przemysłowych powstałych na przestrzeni 50 lat — rzeczywiście zmienia. Od przemian ustrojowych naturalnym trendem stał się zwrot Budimeksu ku zamówieniom z kraju (wszak socjalistyczna premia kursowa przestała istnieć). Również naturalnym zjawiskiem jest różnorodność sektorów — doświadczenie i potencjał Budimeksu umożliwia realizację każdej inwestycji, czy to kubaturowej, czy komunikacyjnej. Z okazji 50-lecia istnienia firma zestawiła swoją listę TOP 50. Kilka pozycji z niej wypada skrótowo wymienić. Za najbardziej prestiżową budowę półwiecza Budimeksu można uznać nietypowe zamówienie prywatne — sanktuarium maryjne w Licheniu Starym koło Konina. Monumentalna, pięcionawowa bazylika, z wieżą wysokości ponad 140 m, jest największym kościołem w Polsce, ósmym w Europie i dwunastym na świecie. Budimex wznosił ją przez dekadę 1994-2004, obiekt nieukończony poświęcił w 1999 r. papież Jan Paweł II. Oprócz ogromnej kubatury niecodzienność inwestycji polegała na sposobie finansowania „co łaska”, czyli z datków pielgrzymów. Podczas podpisywania umowy i całej budowy Budimex nie miał zatem gwarancji budżetowych, ale zatorów płatniczych nie odczuwał… Drugą imponującą budowlą z tej samej półki jest sanktuarium w krakowskich Łagiewnikach, które wzniósł Mostostal Kraków, należący do grupy Budimex. Spośród wielu innych obiektów kubaturowych znane są stadiony sportowe w Lublinie i Gdyni, terminale lotnicze w Gdańsku i Lublinie, odnowione dworce w Przemyślu i Wrocławiu. Hale biznesowe na liście osiągnięć Budimeksu reprezentują zakłady Polpharma w Starogardzie Gdańskim i Polmlek w Lidzbarku Warmińskim. Bardzo efektowne jest strategiczne centrum Polskich Sieci Elektroenergetycznych w podwarszawskim Konstancinie. Bogata jest również lista infrastrukturalna. Za jej dziekana uznajmy Pomorską Kolej Metropolitalną, zapewniającą dojazd z Gdańska do portu lotniczego im. Lecha Wałęsy. Trudno uwierzyć, ale to pierwsza dwutorowa linia z przystankami, zbudowana w Polsce od zera, licząc od epoki towarzysza Edwarda Gierka. Budimex wraz z Ferrovialem zbudował także pod Kwidzynem nowoczesny most na Wiśle, z układem nośnym EPB (extradosed prestressed bridge). Łączy on ideę mostu podwieszanego i belkowego sprężonego, dzięki czemu jest tańszy od zwykłego wantowego, ponieważ pylony nośne są znacznie niższe. Na zakończenie — zapowiedziane na wstępie jedno z najnowszych zamówień, które ma szczególną symbolikę. Budimex rozpoczął budowę potężnej siedziby Muzeum Historii Polski, ma ją ukończyć w lutym 2021 r. Gmach powstaje w kompleksie warszawskiej Cytadeli, równolegle do Wisły. Trudno uniknąć refleksji — oto firma, która z definicji powstała jako podmiot gospodarki PRL-owskiej i na samym początku budowała efektowny wieżowiec Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej w Moskwie, po pół wieku wznosi sztandarowe muzeum patriotyczne wewnątrz złowrogiej carskiej twierdzy, zbudowanej nie dla obrony Warszawy, lecz w celu rozstrzelania miasta z armat, gdyby wybuchło kolejne powstanie. Historia bywa przewrotna… & Nie został dodany... Obecne wybrane sortowanie:Ostatnio dodane 1 osoba lubi to zdjęcie Dodał: panka Dodano: 2022-02-26 19:55:05 Oglądany: 363 Komentowano: 4 Oceniano: 0 Aktualna ocena: Użytkownik wyłączył możliwość głosowania na zdjęcia w swoich galeriach 4 komentarzy Dodał: bella 2022-02-26 20:05 ...***Widać je widać jak idą okazale,a niech się spinają jeszcze im zejdzie...!!!Pozdrawiam Aniu Dodał: Tenia - Moderator 2022-02-26 20:09 Widzę, że też ich trochę nasadziłaś, będzie głowa przy głowie :) Dodał: kanagaka 2022-02-26 20:11 Przez zimę odpoczęły, a teraz nabrały wigoru. Spora gromadka. :) Dodał: jaga51 2022-02-26 21:00 Niech się mury pną do góry, czosnki też :) Dodaj swój komentarz “Niech się mury pną do góry, niech kominy mają pion, zbudujemy – po raz trzeci – nowy dom” – śpiewał w czasach dawnych Bohdan Smoleń. Obserwując krajową scenę mieszanych sztuk walki można odnieść wrażenie, że tutaj budowa nowego domu zaczynana jest systematycznie, a lokalni promotorzy na wyścigi sypią cement w betoniarkę, byleby tylko dom był jak najwyższy. Trudno nie uśmiechnąć się widząc, jak praca wre, szkoda jedynie, że szczery uśmiech zastępowany jest ironicznym, gdy tyko spojrzy się na plany powstającej budowli. Architekci rodzimego MMA ostatnio coraz częściej skupiają się bowiem na paradnym dachu, zapominając o odpowiednio uzbrojonych fundamentach, będących gwarantem trwałości konstrukcji. Tym samym zapatrzeni w największą krajową organizację wszechstylowej walki wręcz zapominają o tym, co w budowaniu silnej promocji jest najważniejsze – zapominają o tym, o czym Federacja KSW wznosząc swoją potęgę pamiętała doskonale. Trudno dziwić się takiemu postępowaniu, skoro sukces i ogromny skok popularności Konfrontacji Sztuk Walki, jaki nastąpił po zatrudnieniu Mariusza Pudzianowskiego, jest zauważalny dla każdego, kto choćby raz miał okazję porównania KSW sprzed kilku lat do tego dzisiejszego. Największe hale w kraju wyprzedawane w dwa, trzy tygodnie, kilkumilionowe wyniki oglądalności na antenie telewizji Polsat, udane wejście w nowy model promocji – pay-per-view – a teraz otwarcie własnej platformy cyfrowej, znani międzynarodowi zawodnicy pojawiający się na coraz mocniejszych rozpiskach… i tak dalej i tak dalej. To wszystko musi kusić małego organizatora niczym świecące na dnie rzeki drobinki podczas dziewiętnastowiecznej gorączki złota. I zapewne kusi. Stąd coraz to więcej promotorów rozgląda się za szybkim zarobkiem. A ten oczywiście, według wielu, zapewnić mogą jedynie karty walk oparte o freak fight. Bo skoro KSW wybiło się na walce Pudzianowski vs. Najman, to przecież jest to droga sprawdzona – a zatem nic, tylko sznurować buty i ruszać w kierunku owych złotych gór. Do takich wniosków bardzo szybko doszedł Dariusz Cholewa, który niczym Dawid Ozdoba podczas swoich sobotnich występów, ściągnął tubylczemu MMA majtki, stawiając je w sytuacji niekomfortowej. Do takich wniosków doszedł zapewne i Mirek Okniński, który mimo głośnego krytykowania warszawsko-wrocławskiego duetu za “robienie z MMA cyrku”, sam zaprosił znanego krajowego cyrkowca w osobie Kamila Bazelaka, by ten złożył PLMMA pocałunek Almanzora – ale jak powtarzam od dawna: kto słucha Mirka Oknińskiego, ten sam sobie szkodzi. Teraz podobny morał z historii KSW wyciągnął Grzegorz Samolewski, ukierunkowując swoją organizację, Night of Champions, pro-kabaretowo i zatrudniając znanego internetowego trolla, “Bonusa BGC”, jako konia pociągowego szóstej gali. Coraz większa moda na takie ruchy na polskiej scenie mieszanych sztuk walki zdaje się nie mieć żadnego logicznego uzasadnienia, bo gdyby spojrzeć na sprawę całościowo, bardzo szybko dostrzeże się, że ten pęd do walk celebrytów nikomu, poza KSW, jeszcze sukcesu nie przyniósł. Wręcz odwrotnie. Bo która z organizacji inwestujących w walki dziwaków zarabia dziś pieniądze? Jest jakaś oprócz Federacji KSW? Bez większych problemów można za to wymienić kilku małych, lokalnych promotorów, którzy nigdy nie angażowali się w zatrudnianie znanych z telewizora twarzy, a radzą sobie całkiem nieźle i z wydarzenia na wydarzenie stają się coraz silniejsi. Czy zatem wspomniana akapit wcześniej wizja szybkiego zarobku jest wizją realną, czy może całkowicie utopijną, a nawet zgubną? Wybacz mi, Czytelniku, porównania zahaczające o politykę, ale w sferze rynkowej pasują one akurat bardzo dobrze, oszczędzając mi wielokrotnie tłumaczenia rzeczy oczywistych. Zatem będący w Polsce Milton Friedman – laureat Nagrody Nobla z ekonomii – w roku 1990 udzielił polskim parlamentarzystom rady odnośnie kierunku rozwoju naszego kraju. Mianowicie powiedział, że Polska nie powinna naśladować rozwiązań, jakie obecnie stosują zamożne kraje zachodu, ponieważ Polska nie jest zamożnym krajem zachodu. Polska powinna natomiast naśladować rozwiązania, jakie bogate dziś kraje stosowały wtedy, kiedy były na takim etapie rozwoju jak dzisiejsza (czyli ta z początku lat dziewięćdziesiątych) III RP. Dobre rady mają to do siebie, że często są uniwersalne i nie inaczej jest z radą Friedmana, którą można niezmienioną przenieść na grunt krajowego MMA. Otóż małe organizacje zajmujące się promocją wszechstylowej walki wręcz nie powinny naśladować rozwiązań, jakie wprowadza zamożna KSW, bo nie są ani tak samo bogate, ani nie mają tak znanego brandu jak Konfrontacja Sztuk Walki. Małe organizacje powinny natomiast stosować rozwiązania, które pozwoliły organizacji Kawulskiego i Lewandowskiego dojść do poziomu na którym się obecnie znajduje. Niestety dobre rady mają również i to do siebie, że rzadko kiedy są wysłuchiwane, tak więc ani polscy parlamentarzyści, ani mali promotorzy nie wprowadzają ich w życie. A kiedy przyjrzymy się temu, jak funkcjonowała Konfrontacja Sztuk Walki przed erą Pudzianowskiego zrozumiemy, że postępowała niemal dokładnie odwrotnie niż dzisiejszy organizatorzy aspirujący do miana liczących się na runku. Kawulski z Lewandowskim najpierw pozyskali stabilnego partnera telewizyjnego w postaci Polsatu Sport (już od drugiej edycji!) z którym się integrowali, coraz bardziej przekształcając swoją galę w ważny element ramówki stacji ze słoneczkiem; najpierw zdobyli doświadczenie w organizowaniu dużych imprez na wysokim poziomie; najpierw pozyskali wartościowych zawodników, na których mogli oprzeć długofalową promocję; najpierw wyrobili sobie znaną wśród sympatyków sportów walki markę – a dopiero potem zainwestowali zgromadzony kapitał w Mariusza Pudzianowskiego. I dopiero to,w takiej kolejności, wzniosło ich na niedostępny przedtem poziom. Strategia działania “dzisiejszych Kawulskich i Lewandowskich” opiera się chyba wyłącznie na przeświadczeniu, że samo zatrudnienie znanego z telewizji freaka zapewni sukces. Wertując karty historii krajowego MMA trudno jednak zgadnąć, skąd to optymistyczne nastawienie. Czy zatem owo budowanie domu od dachu ma jakikolwiek sens? Przeciętny Kowalski, do którego adresowane są pojedynki dziwaków, widzi popis Dawida Ozdoby i porównuje go z tym, co ma okazję oglądać na antenie Polsatu. Nie można się zatem dziwić, że zamiast taniego show na rurze woli wybrać coś, co przynajmniej zachowuje pozory rywalizacji a do tego jest znane i modne. Małe organizacje nie są ani znane, ani modne, a kiedy dołożą do tego jeszcze żenujący popis w walce wieczoru, szybko mogą zostać zaklasyfikowane jako zwyczajna popierdółka z walkami w tle. A z taką łatką trudno o rozwój na miarę KSW. Oczywiście wielu organizatorów zapracowanych stawianiem, “po raz trzeci”, nowego domu nawet nie dostrzega, że nie znajdują się jeszcze na etapie w którym Konfrontacja Sztuk Walki sięgała po celebrytów, a są dużo wcześniej, na etapie pierwszych kontaktów z telewizją. I co z tego, że z boku, jak w skeczu Smolenia, głos rozsądku woła: “Niech się zamkną. Koledzy! A jak się znowu okaże, że ten nowy dom nie będzie miał okien, dachu ani ścian?”, skoro zajęci pracą budowniczy i na to mają gotową receptę: “To wtedy z desek zbudujemy samolot i spier…” I rzeczywiście – spier… a za jakiś czas inni naśladowcy zaczną budowę na nowo… po raz czwarty. Wczoraj w Jaworze odbyło się oficjalne wmurowanie kamienia węgielnego, które zapoczątkowało budowę fabryki Mercedes-Benz, w której będą produkowane silniki do samochodów osobowych. Nowy zakład produkcyjny w Jaworze, powstający na obszarze około 50 hektarów, jest pierwszą fabryką Mercedes-Benz w Polsce. Będzie wytwarzał silniki czterocylindrowe do samochodów osobowych Mercedes-Benz. Wartość inwestycji koncernu Daimler w Jaworze wynosi około 500 mln euro. Dzięki niej powstanie tu około 500 miejsc pracy. Uruchomienie produkcji nastąpi już w 2019 roku. Pod patronatem ministra W oficjalnej uroczystości wmurowania kamienia węgielnego na terenie przyszłej fabryki wzięli udział: wicepremier i minister rozwoju i finansów Mateusz Morawiecki, ambasador Republiki Federalnej Niemiec Rolf Nikel, szef produkcji zespołów napędowych Mercedes-Benz Cars i dyrektor zakładu Mercedes-Benz w Untertürkheim Frank Deiss oraz prezes Mercedes-Benz Manufacturing Poland dr Andreas Schenkel, a także inni goście ze świata polityki i biznesu oraz władze lokalne. "Polska stawia na inwestorów zagranicznych, którzy wzmacniają nasz ekosystem gospodarczy o wysoko zaawansowane technologie. To bardzo dobra wiadomość dla nas wszystkich, że Polska stała się strategicznym miejscem dla inwestycji takiego koncernu jak Daimler. Właśnie w Jaworze powstanie unikatowy zakład, w którym produkowane będą silniki samochodowe najnowszej generacji. Inwestycja Daimlera oznacza również nowe perspektywy biznesowe dla setek krajowych, zwłaszcza regionalnych, firm kooperujących oraz otwartą współpracę naszego partnera z uczelniami i placówkami szkolnictwa zawodowego. Polska staje się powoli europejskim liderem w pozyskiwaniu inwestycji typu „greenfield” w obszarze innowacyjnego przemysłu, realizując tym samym jeden z celów Strategii na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju" - zaznaczył wicepremier, minister rozwoju i finansów Mateusz Morawiecki. Standardy „Przemysł i Green Production Jaworska fabryka silników ma połączyć najnowsze standardy branżowe z ideą „Przemysłu i stać się wzorcem w dziedzinie produkcji silników. Oprócz ultranowoczesnych urządzeń i technologii, będą w niej wykorzystywane np. aplikacje mobilne, służące do zarządzania kadrami i energią. Z kolei dynamiczne systemy produkcji umożliwią wytwarzanie różnych wersji silników na jednej linii. „Tu, w Jaworze powstanie nowa fabryka, która będzie dostarczać nowoczesne i bardzo wydajne silniki, spełniające najwyższe standardy, a także nasze własne, specyficzne wymogi”, wyjaśniał dr Andreas Schenkel. „Mamy już bardzo dobre doświadczenia ze współpracy z polskimi partnerami ze świata polityki oraz biznesu i cieszymy się na dalszą owocną współpracę tu, w Jaworze.” Jaworski zakład ma także wyznaczyć nowe standardy jeśli chodzi o efektywność produkcji i oszczędne korzystanie z zasobów: wspólnie z firmami energetycznymi i lokalnymi władzami zostaną tu wypracowane rozwiązania w zakresie wytwarzania silników bez emisji CO2, czemu służyć ma np. wykorzystanie energii wiatrowej, słonecznej oraz biogazu. "Niech się mury pną do góry, kiedy dłonie chętne są, budujemy betonowy, nowy"... ciepłowniczy MPEC-owski dom. Tak dzisiaj wygląda stopień zaawansowania budowy ciepłowni geotermalnej. Obecnie przez wykonawcę realizowana jest budowa zbiornika żelbetowego o pojemności 2000 m³, budowa budynku głównego ciepłowni do poziomu „0”, przyłącze ciepłownicze do magistrali przy Trasie Warszawskiej oraz przygotowanie placu do ustawienia wiertni. Jeszcze w tym roku na placu budowy planowane jest pojawienie się wiertni oraz rozpoczęcie odwiertu Konin GT-3.

niech się mury pną do góry