Witamy serdecznie!Dzisiaj chcielibyśmy przedstawić Wam jak tejpować palce. Zachęcamy Was do komentowania oraz oceniania, ponieważ chcemy budować nasz portal Stadij 1 i 2 - u ovoj fazi rak se nalazi u jednom dijelu tijela. Prvi stadij znači da je veličina raka manja, a drugi znači da je veći. Stadij 3 - ova faza označava da se rak proširio na limfne čvorove. Stadij 4 - ova faza znači da se rak proširio po tijelu, odnosno da je metastazirao. 2022-2023 U.S. Map & Case Count. Starting in September 2023, the data will be updated once per month. View a map of 2022 mpox cases in the United States. Nezabudnuteľný večer má za sebou Kristián Kobielsky (19), ktorému okrem rodiny robila na stužkovej spoločnosť aj jeho šarmantná priateľka Terezka. Najstaršieho potomka herca Vlada Kobielskeho (48) a jeho manželky Aleny čakajú o pár mesiacov skúšky dospelosti. Ešte predtým si však užil jeden výnimočný večer v živote rack: A rack, in an IT (information technology) context, is a supporting framework that holds hardware modules. In this context, racks typically contain servers , hard disk drives and other computing equipment. Racks make it possible to contain a lot of equipment in a small physical footprint without requiring shelving. Tłumaczenia w kontekście hasła "cztery palce u rąk" z polskiego na angielski od Reverso Context: Mają duże uszy, duże nosy, ogony i po cztery palce u rąk. BGwikfD. Jakie są pierwsze objawy raka? Skąd mam wiedzieć czy mam nowotwór? Czy mając dobre wyniki krwi można mieć raka? Jakie są najczęstsze symptomy choroby nowotworowej i kiedy zgłosić się do lekarza? Podobne pytania i wątpliwości bardzo często pojawiają się w wyszukiwarce Google. Aby dostarczyć Państwu rzetelnych informacji, przygotowaliśmy poradnik dotyczący najczęstszych objawów raka i sygnałów alarmowych, które powinny skłonić nas do wizyty u specjalisty. 10 najczęstszych objawów raka Zmiany skórne (na wardze, w jamie ustnej, narządach płciowych) w postaci owrzodzeń, zmiana wyglądu znamienia, krwawienie z brodawki Asymetria piersi lub innej części ciała, powiększone węzły chłonne Zaburzenia ze strony układu pokarmowego (trudności w połykaniu, uczucie pełności w nadbrzuszu, zaparcia, biegunki, krew w stolcu) Utrata wagi i niekontrolowane chudnięcie Osłabienie, zmęczenie, apatia, problemy ze snem Krwioplucie, długotrwała chrypka, zmiana charakteru kaszlu Krwawienia i nieprawidłowe wydzieliny z dróg rodnych Krwiomocz, parcie na mocz, trudności w oddawaniu moczu Ból, duszność, przewlekła gorączka, nocne poty Poranne wymioty, zaburzenia świadomości, napady padaczkowe ZOBACZ: OBJAWY POSZCZEGÓLNYCH NOWOTWORÓW Pierwsze objawy raka Wczesna wykrywalność nowotworów ma kluczowe znaczenie dla skuteczności terapii onkologicznej. Chorzy z nowotworami rozpoznanymi we wcześniejszych stopniach zaawansowania mają znacznie większe szanse na wyleczenie. Potencjalne objawy raka powinny skłonić do szybkiej wizyty u specjalisty. Warunkiem sukcesu jest czujność onkologiczna, która powinna obowiązywać zarówno lekarzy, jak i społeczeństwo. Kluczowe jest dążenie do rozpoznawania nowotworów złośliwych we wczesnych stadiach klinicznego zaawansowania. Należy pamiętać, że szansa wyleczenia chorych z tej grupy jest znacząco większa niż chorych z uogólnionym, przerzutowym procesem nowotworowym. Początkowe fazy rozwoju nowotworów złośliwych często są bezobjawowe lub skąpo objawowe. Wczesne objawy raka bywają niecharakterystyczne i uznawane za związane z banalnymi schorzeniami, takimi jak przeziębienie lub niestrawność. Zdarza się, że symptomy choroby nowotworowej są składane na karb podeszłego wieku lub przemęczenia. Objawy raka mogą być związane z konkretnym umiejscowieniem nowotworu, mogą także stanowić jego ogólnoustrojową manifestację. Społeczeństwo, jak i lekarzy powinna obowiązywać tzw. czujność onkologiczna, wyrażająca się edukowaniem, znajomością i aktywnym poszukiwaniem potencjalnych symptomów i objawów raka, a w przypadku ich stwierdzenia – szybkim rozpoczęciem podstawowej diagnostyki. Jak podkreślają eksperci – nie wystarczy sama znajomość objawów raka. Wystąpienie niepokojących symptomów powinno być rozumiane jako sygnał konieczności szukania pomocy medycznej. PRZEJDŹ DO: DIAGNOZA NOWOTWÓR – CO DALEJ? Najczęstsze symptomy raka – lista Zmiany na skórze lub błonach śluzowych wargi, jamy ustnej, narządów płciowych. Mogą one budzić podejrzenie raka, szczególnie gdy utrzymują się ponad dwa tygodnie. W takim przypadku konieczna jest biopsja czyli pobranie małego wycinka do weryfikacji histopatologicznej; Niekontrolowane i nadmierne osłabienie i chudnięcie są częstymi objawami nowotworu. Mogą towarzyszyć hiperkalcemii lub być wyrazem anemizacji spowodowanej rozwojem raka trzustki. Trudna do wyjaśnienia utrata wagi większa niż 10% w ciągu kilku tygodni jest wskazaniem do wizyty u lekarza gdyż może stanowić objaw raka. Niewyjaśniony ból w jamie brzusznej, okolicy lędźwiowej, klatce piersiowej może być objawem raka, którego nie wolno lekceważyć. Ból w dole biodrowym wymaga badań w kierunku raka jelita grubego (krew utajona, morfologia, kolonoskopia, badanie dwukontrastowe rentgenowskie). Ból okolicy lędźwiowej może być objawem guza nowotworowego nerki (zalecana ultrasonografia). Bóle klatki piersiowej mogą być objawami nowotworu płuca (wymaga zrobienia zdjęcia rentgenowskiego). Bóle kości to sygnał, że być może mamy do czynienia z przerzutami raka lub guzem pierwotnym szpiczaka; Długotrwała gorączka o niewyjaśnionym pochodzeniu może być pierwszym objawem nowotworów hematologicznych lub towarzyszyć rozsianemu rakowi piersi; Powiększone węzły chłonne – ewidentnie zmienione i niezwiązane z zakażeniem należy koniecznie zbadać cytologicznie (BAC) lub histologicznie. Należy koniecznie badać i weryfikować wszystkie powiększone węzły chłonne utrzymujące się ponad trzy tygodnie; Owrzodzenie brodawki sutkowej może być objawem nowotworu Pageta; Zmiany wyglądu jąder. Jakakolwiek zmiana kształtu, wielkości lub konsystencji jąder musi być koniecznie zbadana przez lekarza, ponieważ może być objawem raka. Jeśli dodatkowo występuje powiększenie gruczołów piersiowych i węzłów chłonnych, należy wykonać badania pod kątem nowotworu jądra; Wyczuwalny guz nowotworowy w piersi należy jak najszybciej konsultować i diagnozować w specjalistycznej poradni. Ważne jest, aby badanie przeprowadził doświadczony lekarz onkolog, gdyż badania obrazowe (mammografia piersi i USG) oraz morfologiczne (biopsja aspiracyjna cienkoigłowa) nie wykrywają wszystkich raków; Uporczywy, chroniczny kaszel, który utrzymuje się nienaturalnie długo i zmienia swój charakter to sygnał, iż istnieje potrzeba wykonania zdjęcia rentgenowskiego. To mogą być symptomy i objawy raka płuc. Objawem nowotworu, którego nie wolno lekceważyć jest krwioplucie. Dzięki szybkiej reakcji i wykonaniu zdjęć rentgenowskich i bronchoskopii istnieje szansa na wykrycie operacyjnego raka płuca; Świeża krew w stolcu lub stolec ciemnobrunatny, naprzemienne zaparcia i biegunki, wzdęcia, śluz w stolcu, to objawy raka, które wymagają specjalistycznych badań – rektoskopii, badania rektosigmoidoskopem lub kolonoskopem. Warto wykonać wielokrotne badania na krew utajoną w kale. To może być guz nowotworowy zlokalizowany w układzie pokarmowym; Nowotwór gardła, krtani, przełyku lub żołądka może objawiać się trudnościami w przełykaniu; Uporczywe i nawracające bóle głowy z towarzyszącymi nudnościami i wymiotami, narastająca senność, zmiany w charakterze i problemy z koncentracją powinny być sygnałem do wizyty u neurologa. Mogą być objawami guza mózgu. SPRAWDŹ: CZY TO RAK? SYMPTOMY ALARMOWE Jakie objawy daje nowotwór? Nie ma jednych, wspólnych i typowych objawów raka. Guz nowotworowy może dawać symptomy niespecyficzne i niecharakterystyczne. Najbardziej niepokojące są wszelkie objawy, które trwają dłużej niż dwa tygodnie, nie ustępują lub mają nawracający charakter. Wszelkie powtarzające się i niepokojące symptomy takie jak krwawienia, guzki i nacieki, które możemy sami zauważyć oraz nawracające, uporczywe bóle stanowią poważny sygnał ostrzegawczy i wymagają konsultacji z lekarzem. Objawy rakaSzczegółowe informacje Kaszel i chrypkaUtrzymujący się tygodniami kaszel i chrypka to powody do wizyty u specjalisty. Również wszelkie powtarzające się krwawienia (poza miesiączką) powinny wywoływać niepokój. Krew z nosa może być wynikiem podwyższonego ciśnienia krwi, ale również symptomem rozwijania się nowotworu. Silne bóle głowyBól głowy jest jedną z najczęstszych dolegliwości, jednocześnie bywa powszechnie bagatelizowany. Nowotwory wewnątrzczaszkowego (guzy mózgu) mogą wywoływać również inne objawy ogólne związane ze wzrostem ciśnienia wewnątrzczaszkowego, takie jak nudności, wymioty, zaburzenia pamięci i sprawności umysłowej oraz napady padaczki Znamiona na skórzeNie wolno lekceważyć znamion na skórze, które się powiększają, swędzą i krwawią Zmiana na wardze lub w jamie ustnejU osób palących tytoń i nadużywających alkoholu warto zwrócić uwagę na wszelkie zmiany w obrębie warg i jamy ustnej, w tym na czas, od jakiego występują. Podejrzenia raka budzą zmiany utrzymujące się powyżej trzech tygodni Plucie krwiąObjawy ze strony płuc wskazujące na raka płuca są mało swoiste i pojawiają się najczęściej w zaawansowanych stadiach choroby. Chorzy mogą zgłaszać pojawienie się kaszlu lub zmianę jego charakteru, duszność, chrypkę, zaburzenia połykania, bóle w klatce piersiowej. Wystąpienie krwioplucia jest objawem, który świadczy o dużym zaawansowaniu choroby i wymaga natychmiastowej diagnostyki u specjalisty. Niekontrolowana utrata wagiCzęsto niepokojącym pacjentów objawem ogólnym, z powodu którego zgłaszają się oni do lekarza jest niezamierzone chudnięcie, które może występować w przypadku każdego nowotworu i zawsze powinno stanowić sygnał alarmowy. Kacheksja dość często łączy się z osłabieniem wynikającym z anemizacji i występuję przeważnie w rakach płuca, przewodu pokarmowego i raku nerki KrwiomoczKrwiomocz jest najczęściej spowodowany infekcjami w układzie moczowym, jednak jeśli nie towarzyszą mu dodatkowe objawy infekcji lub utrzymuje się mimo leczenia, bezwzględnie konieczne jest pogłębienie diagnostyki. Poza badaniem ogólnym moczu prawidłowe postępowanie uwzględnia wykonanie badań ultrasonograficznyc Niepokojące objawy ze strony układu pokarmowegoWielu osobom latami dokuczają zaparcia, biegunki i niestrawności. Mogę one być wynikiem i objawem rozwijającego się nowotworu jelita grubego. Skłonić do wizyty u lekarza powinno niekontrolowane tracenie na wadze oraz długofalowe osłabienie – które może wynikać z anemii – wtórnego sygnału obecności nowotworu Jak wcześnie wykryć raka? Zalecane badania Nie jest możliwe, aby objawy sugerujące nowotworów musiały być zawsze konsultowane i rozpoznawane przez onkologa. Wstępna diagnostyka powinna leżeć w kompetencjach lekarza rodzinnego. Lekarze POZ stoją na pierwszej linii frontu walki z rakiem, i to od ich wiedzy oraz zaangażowania zależy, czy dyskretne objawy choroby zostaną właściwie powiązane z procesem nowotworowym. Jeżeli potencjalne objawy raka niepokoją nas, to mamy prawo i powinniśmy domagać się specjalistycznych badań. Zaniepokojony pacjent, który wykrył u siebie potencjalne objawy nowotworu ma prawo i powinien domagać się otrzymania skierowania na stosowne badania specjalistyczne lub wystawienia tzw. zielonej karty diagnostyki i leczenia onkologicznego. (DILO). Konsultacja lekarska rozpoczyna się od zebrania wywiadu i informacji na temat stanu zdrowia Pacjenta, niepokojących objawów, przyjmowanych leków oraz chorób towarzyszących. Ważną zasadą, którą należy kierować się u chorych z podejrzeniem nowotworu jest zasada zwiększonego prawdopodobieństwa. Oznacza to, że należy poszukiwać nowotworów najbardziej prawdopodobnych, tzn. u palaczy – nowotworów tytoniozależnych, a u chorych z marskością wątroby – raka wątrobowokomórkowego. We wczesnym wykrywaniu choroby nowotworowej przydatne są: Badania laboratoryjne – odchylenia w wynikach mogą sugerować chorobę nowotworową Zbadanie poziomu markerów nowotworowych Przeprowadzenie wywiadu rodzinnego – ustalenie czy w danej rodzinie występowały już nowotwory Badania obrazowe – diagnostyka onkologiczna z wykorzystaniem USG, tomografii komputerowej, badanie rezonansem magnetycznym, badanie RTG, pozytonowy tomograf emisyjny PET PRZEJDŹ DO: DIAGNOSTYKA ONKOLOGICZNA – BADANIA Zastrzał palca lub paznokcia to niewielki, ale bolesny stan zapalny, którego nie należy lekceważyć. Może bowiem sięgnąć w głąb tkanek, powodując poważne zakażenia. Zmiana wymaga usunięcia, ale zanim ropień obejrzy lekarz, warto zastosować środki wspomagające zwalczanie infekcji i poprawiające stan chorego miejsca, w tym również sposoby domowe. Zobacz, jak rozpoznać i leczyć zastrzał oraz podobną do niego treściCo to jest zastrzał?Zastrzał palca – przyczyny i objawyZastrzał paznokcia a zanokcicaJak leczyć zastrzał?Maści, zioła i inne domowe sposoby przeciwzapalne na zastrzał palca i paznokcia Co to jest zastrzał?Zastrzał skórny to zakażenie umiejscowione głęboko w tkankach palca, od strony jego opuszki albo paznokcia, które prowadzi do powstania ropnia. W nielicznych przypadkach dotyczy też palców nóg. Zależnie od tego, jak głęboko sięga infekcja, może obejmować różne warstwy tkanek – wyróżnia się płytki zastrzał podnaskórkowy, śródskórny, ścięgnowy, kostny oraz stawowy, który jest jego najbardziej zaawansowaną ropnia może wykonać tylko chirurg, natomiast pozostawienie zmian samych sobie grozi poważnymi konsekwencjami dla zdrowia, a nawet dla wizytą lekarską w pierwszej kolejności dobrze jest jednak zastosować metody domowe, które złagodzą stan zapalny i w łagodniejszych przypadkach mogą okazać się wystarczające do jego wyleczenia. Zmiany na paznokciach: co oznaczają białe plamy, bruzdy i pa... Zastrzał palca – przyczyny i objawyPrzyczyną rozwoju zastrzału jest uszkodzenie skóry, przez które doszło do zakażenia bakteriami – najczęściej paciorkowcami (Streptococcus) albo gronkowcem złocistym (Staphylococcus aureus). Zastrzał może rozwinąć się na skutek drobnych urazów, takich jak drzazgi, zakłucie igłą do szycia, skaleczenie, stosowanie niezdezynfekowanych przyrządów do manicure i pedicure, zrywania skórek otaczających paznokcie, nałogowe obgryzanie paznokci. Zastrzał bywa nazywany chorobą działkowców, ponieważ infekcja częściej rozwija się u osób wykonujących ręczne prace ogrodnicze. Większe ryzyko zastrzału występuje u osób z cukrzycą i zaburzeniami odporności o różnym podłożu, u ludzi starszych i małych zastrzału to zaczerwienienie, opuchlizna i powiększenie się palca, przeszywający ból zwłaszcza przy opuszczaniu ręki poniżej poziomu serca, a niekiedy też gorączka. Źródłem problemu jest powstający pęcherz o grubej pokrywie, wypełniony mętną treścią ropną. U małych dzieci może pojawić się gorączka, skłonność do płaczu i przeczytać również:Masz taką ranę przy paznokciu? Sprawdź, co z nią zrobićObjawy i leczenie zakażenia gronkowcem złocistymZastrzał paznokcia a zanokcicaZastrzał paznokcia bywa nazywany zanokcicą, choć są to nieco inne problemy. Podczas gdy oba terminy używa się w odniesieniu do zapalenie tkanek otaczających paznokieć w palcach ręki, czyli tzw. wału paznokciowego, zastrzał jest wynikiem głębszego zranienia i zwykle dotyczy wału bocznego, natomiast zanokcica to ropiejące zakażenie najczęściej wału górnego. Gdy rozwija się stan zapalny, w pierwszej kolejności pojawia się bolesność zajętej okolicy, następnie obrzęk, a po kilku dniach zbiera się ropa. W większości przypadków zanokcica jest skutkiem niedostatecznej higieny przy zabiegach pielęgnacyjnych lub efektem wrastania celu obkurczenia opuchlizny przy zanokcicy stosuje się związki o działaniu ściągającym i przeciwzapalnym. Jeśli po dwóch dniach takiego leczenia nie nastąpi poprawa, należy odwiedzić się na temat:Jak rozpoznać łuszczycę paznokci i jak ją leczyć?Żółte paznokcie – przyczyny i usuwanie przebarwieńJak leczyć zastrzał?Zastrzału nie należy usuwać w domu – może zrobić to tylko chirurg, ponieważ konieczne jest nacięcie ropnia i zdrenowanie ogniska zakażenia. Jest to niezbędne, ponieważ stan zapalny może rozszerzyć się na okoliczne tkanki oraz palce, upośledzając zdolność poruszania dłonią, a nawet powodując martwicę. Możliwe komplikacje obejmują też poważne infekcje, zapalenie szpiku kostnego (zwłaszcza u dzieci i młodzieży), zapalenie powięzi (rozumiane jako zmartwiające zakażenia tkanek miękkich, NSTI) czy posocznicę, czyli sepsę – zagrażające życiu ogólne zakażenie krwi. Stosowanie maści z antybiotykiem przy zastrzale zwykle nie jest potrzebne, choć może być konieczne w przypadku cukrzyków, osób przyjmujących kortykosteroidy czy leki immunosupresyjne, a także tych z miażdżycą naczyń obwodowych, leukopenią czy powszechne u ludzi patogeny skórne, będące przyczyną problemu również przy zastrzale, reagują na penicyliny półsyntetyczne, cefalosporyny lub klindamycynę. Natomiast miejscowo lekarz może zalecić mupirocynę. W przypadku zakażenia szczepami gronkowca odpornymi na metycylinę (MRSA) stosuje się antybiotyk ostatniej szansy, zagrożenia rozszerzoną infekcją, domowe sposoby leczenia zastrzału mają za zadanie jedynie przyspieszyć powstawania ropnia, by nadawał się do opróżnienia przez specjalistę. Łagodniejsze i płytsze stany zapalne mogą jednak ulec samoistnemu wyleczeniu w ciągu kilku także:Olejek z drzewa herbacianego to silny środek przeciwzapalny i bakteriobójczyCzym jest sepsa?Maści, zioła i inne domowe sposoby przeciwzapalne na zastrzał palca i paznokciaDomowe sposoby leczenia zastrzału mają za zadanie obkurczenie opuchlizny i przyspieszenie zbierania się ropy, czyli „dojrzewania” ropnia. Środki polecane przy zastrzale, które stosuje się w formie okładów, to zwłaszcza:Siemię lniane – związki śluzowe z lnu działają na skórę zmiękczająco i łagodząco. Na zastrzał można położyć gorący i wilgotny okład z gazy nasączonej przygotowanym na zimno naparem albo papkę z mielonych nasion namoczonych w wodzie, a jeszcze lepiej – w naparze rumianku. Papkę należy przykryć wełną, trzymać w cieple i zmieniać co pół godziny. Napary ziołowe – leczenie zastrzału wspomaga zwłaszcza herbatka z szałwii lekarskiej, rumianu rzymskiego czy nagietka lekarskiego (torebka lub łyżeczka suszu na szklankę wrzątku). Roztwór sody oczyszczonej – soda oczyszczona rozpulchnia skórę i ułatwia zbieranie się ropy. Rozpuść łyżeczkę sody w szklance letniej wody, nasącz roztworem gazę i owiń nią palec. Glinka z olejkami eterycznymi – połączenie glinki kosmetycznej (dowolnego rodzaju, choć najlepsze właściwości antybakteryjne ma ta zielona) z odrobiną wody i kroplą olejku eterycznego z szałwii lekarskiej, lawendy wąskolistnej czy eukaliptusa gałkowego działa ściągająco i przeciwzapalnie. Maść ichtiolowa – ichtiol to produkt destylacji łupków bitumicznych, czyli skał osadowych bogatych w substancje ropopochodne, zwłaszcza związki siarkowe o działaniu hamującym rozwój bakterii. Działa też obkurczająco. Maść ichtiolowa jest gęsta, brunatna i ma zapach asfaltu, ale jest skuteczna. Stosuje się ją pod opatrunkiem w przypadku płytkich stanów zapalnych. Przeczytaj też:Maść ichtiolowa nie tylko na trądzikZastosowanie olejku rycynowego. Jak skorzystać z jego leczniczych właściwości?Roztwór rivanolu – związkiem aktywnym w rivanolu jest mleczan etakrydyny, który ma żółty kolor i plami skórę na około tydzień, ale dobrze odkaża skórę. Palec należy moczyć w letnim roztworze przygotowanym według instrukcji na ulotce albo robić okłady z wygodnej wersji żelowej. Mydliny – przy braku innych środków chory palec można moczyć w roztworze szarego mydła (lub innego naturalnego mydła), co przyspiesza formowanie się ropnia. Uwaga: jeśli po dwóch dniach leczenia w domu nie nastąpi poprawa, należy odwiedzić lekarza. Co ważne, w przypadku zastrzału nie należy moczyć palca w gorących roztworach ani robić wielogodzinnych opatrunków okluzyjnych, bo takie działania powodują ogrzewanie miejsca stanu zapalnego, podczas gdy wskazane jest odbieranie ciepła z chorego nie zaleca się stosowania środków odkażających, takich jak gencjana czy jodyna, które barwią skórę, utrudniając postawienie diagnozy lekarskiej i przeprowadzenie niezbędnego zabiegu. Zrobiła ci się taka rana przy paznokciu? To zastrzał. Sprawd... Źródła:Mariusz Stasiak et al. „Zakażenia skóry i tkanek miękkich – złożony i aktualny problem diagnostyczny i terapeutyczny lekarza każdej specjalności medycznej”.Lek. med. Lidia Ruszkowska „Choroby bakteryjne skóry – obraz kliniczny i leczenie”.Berengere Arnal-Schnebelen, Paul Goetz, Michel Paris „Lecznicze dary natury. 200 uzdrawiających ziół”.Maria Treben „Apteka Pana Boga”.„Bakteryjne zakażenia skóry” Firma Agencyjno-Wydawnicza LekSeek PolskaZOBACZ: Jak zadbać o paznokcie?Polecane ofertyMateriały promocyjne partnera Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść data publikacji: 17:00, data aktualizacji: 15:41 ten tekst przeczytasz w 8 minut Gdy każdy krok sprawia ból, estetyka – choć istotna – schodzi na drugi plan. Stopa, torturowana latami, prędzej czy później weźmie odwet. Haluksy i palce młotkowate to kary, jakie nas czekają za nieszanowanie jej prawa do swobody ruchów. Shutterstock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Winne buty i geny Co dzieje się ze stopą? Gdy zmiany są nieznaczne Decyzja pacjentki Rehabilitacja i ceny Tekst: Marta Lenkiewicz Wysoki obcas powoduje nierównomierne rozłożenie ciężaru ciała, przeciążając przodostopie. Zbyt wąski czubek sprawia natomiast, że na pierwszym palcu podlegającym nieustannemu naciskowi zaczyna tworzyć się bolesny guz, zwany haluksem. Duży palec, odchylając się, zachodzi na kolejne i sprawia, że następny zawija się pod spód stopy. Fora internetowe, na których żywo omawiane są te dolegliwości, pękają w szwach. Wpisów jest tak wiele, że ktokolwiek chciałby je wnikliwie przeczytać, nie dałby rady. W dialogu uczestniczą jedynie kobiety. Dlaczego? Bo haluksy, a o nich mowa, to przypadłość typowo kobieca. Statystyki pokazują, że również bardzo częsta. Zdaniem ortopedów paluchy koślawe to przypadłość przeszło 80% pań. Borykać można się z nimi w każdym wieku: cierpią na nie tak sześćdziesięciolatki, jak i czterdziestolatki, a czasem nawet i dwudziestolatki – najistotniejszy jest tu stopień zaawansowania dolegliwości. Haluksy bowiem, choć początkowo traktowane jedynie jako problem estetyczny, z czasem mogą przysparzać mnóstwo bólu i poważnie ograniczać naszą ruchomość. Winne buty i geny „Pierwsze problemy z haluksami zaczęłam mieć po trzydziestce. Początkowo nie bolały, tylko irytowała mnie ta coraz bardziej wystająca kostka na stopie. Chodziłam jednak nadal w szpilkach, bo wymagała tego ode mnie praca. Dziś, mając 55 lat, mam problem z założeniem jakichkolwiek eleganckich butów. Wszystko, co dotyka mi haluksa, wywołuje ogromny ból. Na nogę bez większego problemu zakładam jedynie adidasy lub mocno rozepchnięte półbuty. Ostatnio nawet gdy leżałam w łóżku, bolała mnie skóra na haluksach” – żali się pani Barbara. 28-letnia Karolina jest równie rozżalona. „Moja babcia ma haluksy, mama też. Ponoć wcześniej w rodzinie ten problem także występował. Nie chcąc mieć takich stóp jak one, postanowiłam zrezygnować z obcasów, wąskich czubków. Rzadko zakładam tego typu obuwie. Co jednak z tego, jeśli widzę, że moje stopy powoli ulegają zniekształceniu, a haluks jest coraz bardziej wystający? Niedługo będę musiała zrezygnować z noszenia japonek, bo tak nieestetycznych stóp nie chcę nikomu pokazywać” – mówi. Oba te przypadki są typowe i jasno wskazują na przyczyny tworzenia się haluksów. Pierwsza to noszenie złego obuwia – butów na wysokim obcasie, o zwężonych czubkach. Druga, raczej niezależna od nas, ma podłoże genetyczne. Predyspozycje do zniekształceń stóp mogą być bowiem przekazywane z pokolenia na pokolenie. To jednak nie wszystkie przyczyny tworzenia się „guzów” na głowie kości pierwszego palca. Należy tutaj również wymienić zwiotczenie mięśni i więzadeł stopy oraz spłaszczenie łuku poprzecznego, czyli płaskostopie. Czynnikiem predestynującym do choroby jest również nadwaga i wielogodzinna praca stojąca. Co dzieje się ze stopą? Noszenie butów na wysokim obcasie i o wąskim czubku powoduje nierównomierne rozłożenie ciężaru ciała. Przodostopie jest wtedy przeciążone, gdyż stopa powoli ześlizguje się z obcasa. Wtedy to łuk poprzeczny stopy zapada się i powstaje tzw. płaskostopie poprzeczne. Palce od przodu i z boków ulegają naciskom, co stopniowo, acz trwale, deformuje ich ustawienie. Tym sposobem paluch odchyla się bocznie, unosząc drugi palec do góry. Od strony przyśrodkowej, na wysokości stawu śródstopno-paliczkowego, tworzy się dodatkowe uwypuklenie na głowie pierwszej kości śródstopia, które jest zapalnie zmienioną kaletką maziową. Początkowo nie wywołuje ona bólu, z czasem jednak, pod wpływem ciągłego drażnienia przez wąskie obuwie, ulega bolesnemu zapaleniu. Okolica jest stale zaczerwieniona, a skóra bardzo delikatna i wrażliwa na najdrobniejszy dotyk. To jednak nie wszystko. Wąskie obuwie, jak i same haluksy, mogą być także przyczyną tworzenia się palców młotkowatych, które „zawijają się” pod spód stopy. Zniekształcenie dotyczy przede wszystkim drugiego palca. Jego staw w za ciasnym bucie jest ciągle zgięty i wypychany do góry. Poprzez nieustanną styczność z obuwiem na jego szczycie tworzy się duży, bolesny nagniotek. Na skutek tych wszystkich zniekształceń zmianie ulega biomechanika stopy – pogarsza się wytrzymałość struktur stabilizujących stopę, osłabieniu ulegają mięśnie, a paluch nie może już pełnić roli wystarczająco silnego punktu podparcia podczas chodzenia. Z tego powodu przeciążone zostają kolejne części stopy, które z czasem również ulegają zdeformowaniu. Dodatkowym utrapieniem mogą być tworzące się bolesne modzele. W konsekwencji nie dość, że na tak zdeformowaną stopę nie można znaleźć odpowiedniego obuwia, to samo chodzenie, nawet boso, staje się czynnością okupioną ogromnym bólem. Gdy zmiany są nieznaczne Haluksy w postaci zaawansowanej nie tworzą się natychmiast. To proces długofalowy, któremu możemy starać się zapobiegać. Prawda, choć bardzo bolesna, jest jednak taka, że jeśli mamy skłonność do tego typu zmian, to nawet stosując się do wszelkich zasad ortopedii, nie unikniemy tworzenia się paluchów koślawych. Możemy za to znacznie spowolnić ten proces. W większości jednak przypadków wszystkie te zniekształcenia stóp, haluksy czy palce młotkowate fundujemy sobie na własne życzenie. Co więc robić? Jak skutecznie postępować? Na forach internetowych roi się od dobrych rad – każde kolejne są coraz bardziej wymyślne i, aż dziw, niektórym ponoć pomagają. Zdaniem ortopedów wszystkie „babcine metody” można włożyć między bajki – nie zlikwidują one haluksów jako takich. Ograniczyć można jedynie ból czy obrzęk, choć nie w każdym przypadku skutecznie, dzięki okładom z babki lancetowatej lub liści kapusty. Lekarze zalecają jednak bardziej medyczne sposoby ograniczania zniekształceń: • Pierwszym elementem terapii powinno być noszenie butów na nieznacznym obcasie, z poszerzoną przednią częścią. • Warto regularnie wzmacniać mięśnie stóp ćwiczeniami. • Można również stosować specjalne wkładki ortopedyczne robione na wymiar, których zadaniem jest zwalczanie płaskostopia poprzecznego. • Warto zaopatrzyć się w sklepach ortopedycznych w odpowiednie aparaty korygujące. Jedne – dystansujące, żelowe kliny – wkłada się między pierwszy a drugi palec, co ma zapobiec zachodzeniu jednego na drugi i zmniejszyć odchylenie palucha do boku. Nadają się one do noszenia w bucie. Drugie – peloty – zakładane jedynie na noc lub w czasie odpoczynku, mają za zadanie utrzymać paluch w skorygowanej pozycji. W celu zmniejszenia dolegliwości podczas chodzenia stosuje się specjalne ochraniacze, ortezy, wypełnione żelem polimerowym. Dostępne są w kilku rozmiarach i nie odparzają skóry. • W przypadku palców młotkowatych trzeba używać rozdzielających klinów oraz „prostotrzymaczy” – specjalnych szyn obejmujących palec i utrzymujących go prosto. Nie w każdym jednak przypadku taka terapia okazuje się skuteczna. Wieloletnie złe przyzwyczajenia i zaniedbania trudno bowiem zlikwidować w krótkim czasie. Poza tym często okazuje się, że jest już najzwyczajniej w świecie za późno. Do wizyty u ortopedy skłania nas ból trudny do wytrzymania i znaczne ograniczenia w codziennym funkcjonowaniu, a to oznacza zmiany na tyle zaawansowane, że „lżejsze” metody okazują się bezowocne. Decyzja pacjentki Kiedy operacja staje się koniecznością? Zdanie ortopedów w tej kwestii wydaje się jednoznaczne. To zależy od samej osoby zainteresowanej. Jedne kobiety decydują się na operację, gdy choroba nie jest jeszcze bardzo zaawansowana, chcąc jak najdłużej cieszyć się zgrabnymi, niezdeformowanymi stopami. Inne traktują ją jako ostateczność. Zdaniem dr. n. med. Pawła Opalińskiego, chirurga ortopedy z IQ Medica, interwencja chirurgiczna uzależniona jest od stopnia zniekształcenia palucha, czasu trwania choroby, dolegliwości bólowych i innych zmian współistniejących w obrębie chorej stopy. Decyzja co do operacji nie jest jednak łatwa. Utrudniają ją jeszcze opinie, że niezależnie od operacji haluksy mają tendencję do nawracania. Od czego to zależy? Trudno o dokładną odpowiedź. Jak z iście medyczną precyzją mówi dr n. med. Włodzimierz Ozonek z Centrum Medycznego Damiana w Warszawie, metod operowania haluksów jest 134 ( metoda Silvera, Kellera, Koczewa, Mitchela, McBride’a, Mayo, scarf). Każdy z ortopedów specjalizuje się w którejś z nich i tę uznaje za najlepszą i najskuteczniejszą. Dr Opaliński potwierdza: „Najlepszą metodą jest ta, którą lekarz opanuje w sposób doskonały. Jeśli ktoś umie operować i właściwie kwalifikuje pacjentki, to uzyskuje dobre efekty po operacji i trwałą korekcję zniekształceń stóp”. Na czym polegają te zabiegi? Jedne, będące plastyką tkanek miękkich (stosowane przede wszystkim przy niewielkich korektach) likwidują jedynie „guz” wystający u podstawy palucha. Inne wykonywane są już na tkankach twardych i dotyczą nie tylko samego haluksa, ale również korekcji kości śródstopia, jak również uniesienia sklepienia poprzecznego stopy. Jednak i tu zauważyć można różnice. W niektórych metodach w celu zespolenia kości wykorzystuje się specjalne blaszki, łączniki metalowe, które po prawidłowym zrośnięciu się stopy usuwa się podczas kolejnej operacji. Nie każdy zabieg wymaga jednak użycia takich elementów. Rehabilitacja i ceny Poza metodą operowania dla pacjentek istotny jest też czas rekonwalescencji. I tu znów trudno znaleźć jednoznaczną opinię wśród lekarzy. Jedne kliniki podają, że już po 2-3 dniach od operacji można chodzić w specjalnym obuwiu, a w ciągu 3-4 tygodni powrócić do pracy. Inne przyznają, że powrót do pełni funkcjonowania wymaga dłuższego czasu. Takiego zdania jest dr Ozonek, który nie ukrywa, że po operacji na tkankach twardych pacjentkom zakładany jest krótki gips unieruchamiający na 2 tygodnie. Jest on konieczny do prawidłowego zrostu kości. Po tym czasie następuje zdjęcie szwów i kolejne 2 tygodnie z gipsem, ale już wzbogaconym o obcas, który pozwala się poruszać bez obciążania stopy. Jednak, jak twierdzi dr Ozonek, żeby praca nie poszła na marne, warto się poświęcić. Ostatnią kwestią konieczną do rozważenia, a dla większości bardzo istotną, jest koszt takiego zabiegu. Owszem, operacje paluchów koślawych wykonywane są w państwowych szpitalach i wtedy refunduje je NFZ. Należy jednak pamiętać, że nie wszystkie ośrodki mają podpisane umowy z Funduszem. Dla odmiany prywatne kliniki dysponujące najnowocześniejszymi metodami leczenia żądają pokaźnej zapłaty za taką korektę. W przypadku operacji haluksów tylko na tkankach miękkich koszt w przypadku jednej stopy to ok. 2,9 tys. zł, w przypadku dwóch – ok. 4,2 tys. zł. Jeśli zabieg wykonywany jest na tkankach twardych (osteotomia, czyli przecięcie kości), ceny oscylują kolejno wokół 2,8 tys. i 5 tys. zł. Jak w każdym przypadku, podjęcie decyzji nie jest łatwe – dylematów jest sporo, pytania mnożą się na potęgę, a argumenty „za” równoważą się z tymi „przeciw”. Jedno, jak zwykle, jest pewne – lepiej dmuchać na zimne. Tak więc, o ile to jeszcze możliwe, zróbmy wszystko, aby zapewnić stopom komfort, a tym samym zapobiec ich ewentualnym deformacjom. Tekst: Marta Lenkiewicz Konsultacja: dr n. med. Paweł Opaliński, chirurg ortopeda, IQ MEDICA Centrum Chirurgii Plastycznej Źródło: Żyjmy dłużej Czytaj także: Buty przyczyną łamania kości zdrowie Tak "pracujesz" na haluksy. Jakie nawyki i schorzenia zwiększają ich prawdopodobieństwo? Wiele osób zmaga się z uciążliwym schorzeniem nóg, czyli haluksami. Deformacja stopy najczęściej wiąże się ze skrzywieniem kości śródstopia z powodu niewłaściwej... Jadwiga Goniewicz Haluksy - przyczyny, profilaktyka, leczenie. Operacja haluksów Haluks zapowiada się na niedogodność natury jedynie estetycznej, bo stopny kciuk niewdzięcznie odgina się w stronę pozostałych palców. Z czasem okazuje się... Julia Wolin Opuchnięte kostki u nóg - przyczyny, objaw jakich chorób, przeciwdziałanie Obrzęki kończyn dolnych mogą wystąpić w każdym wieku i prowadzić może do nich wiele patologii — nie tylko bezpośrednio związanych z chorobami układu krążenia.... Grzybica stóp - przyczyny, objawy, leczenie. Domowe sposoby na grzybicę stóp Grzybica stóp jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych chorób, charakteryzujących się zmianami o charakterze rumieniowo-złuszczającym. Dolegliwość ta ma... Telemedycyna – co to jest? Jakie technologie wykorzystuje telemedycyna? [WYJAŚNIAMY] Telemedycyna do niedawna była jedynie nowinką z przyszłości. Staje się jednak coraz popularniejszą formą kontaktu z lekarzem. Specjalista podczas rozmowy... Tatiana Naklicka Jak korzystać z opieki medycznej w dobie koronawirusa? Szybkie rozprzestrzenianie się koronawirusa COVID-19 oraz wprowadzenie szeregu obostrzeń w kraju spowodowały, że placówki medyczne również musiały przeorganizować... Tatiana Naklicka | Onet. Podolog - kim jest, opis specjalizacji, badanie podologiczne Piękne stopy to wizytówka każdej kobiety, zwłaszcza latem, gdy często odkrywamy je w sandałach. Jednak warto pamiętać, że dbanie o stopy nie powinno być kojarzone... Dlaczego pięty bolą? Ostroga piętowa jest jednym z głęboko zakorzenionych medycznych mitów. „Jeśli boli pięta, to na pewno ostrogi”. Tymczasem wyrostek kostny zwany ostrogą jest... Paluch koślawy Jak leczy się tzw. paluch koślawy? Dr n. med. Piotr Tederko Wrastające paznokcie - przyczyny, objawy, leczenie, domowe sposoby [WYJAŚNIAMY] Wrastające paznokcie to dolegliwość polegająca na wrośnięciu płytki paznokcia w skórę przy nim - najczęściej dotyczy paznokci palców stóp. Powoduje to ból, stan... Katarzyna Pawlikowska-Łagód Guzki Heberdena i Boucharda to zmiany zwyrodnieniowe stawów palców rąk. Na szczęście są one najmniej dokuczliwą dla chorego formą choroby zwyrodnieniowej stawów. Niemniej jednak nie należy ich lekceważyć. Jakie są przyczyny powstawania guzków Heberdena i Boucharda? Jakie objawy dają? Na czym polega leczenie? Guzki Heberdena i Boucharda to zmiany zwyrodnieniowe stawów palców rąk. Jakie są przyczyny powstawania guzków Heberdena i Boucharda? Jakie objawy dają? Na czym polega leczenie ? Spis treściGuzki Heberdena i Boucharda - przyczynyGuzki Heberdena i Boucharda - objawyGuzki Heberdena i Boucharda - diagnozaGuzki Heberdena i Boucharda - leczenie Guzki Heberdena i guzki Boucharda to narośla kostne (osteofity) na stawach palców rąk. Guzki Heberdena rozwijają się w obrębie stawów międzypaliczkowych dalszych (tych przy paznokciach), natomiast guzki Boucharda w sąsiedztwie stawów międzypaliczkowych bliższych (znajdą się pośrodku palców). Guzki Heberdena mogą pojawić się u osób w każdym wieku i występują znacznie częściej niż guzki Boucharda. Te ostatnie zwykle rozpoznaje się u osób po 55 roku życia, głównie u kobiet. Guzki Heberdena i Boucharda - przyczyny Bezpośrednią przyczyną rozwoju guzków w obrębie stawów jest zaburzenie równowagi pomiędzy tworzeniem a degradacją chrząstki stawowej i warstwy podchrzęstnej kości. Nie wiadomo jednak, co zapoczątkowuje ten proces. Przypuszcza się, że zmiany zwyrodnieniowe mogą być uwarunkowane genetycznie. Poza tym do powstania guzków może dojść w wyniku powtarzającego się napinania przyczepów ścięgien głębokich zginaczy palców w efekcie, np. pisania na klawiaturze. Ponadto osteofity często pojawiają się u osób, które cierpią na reumatoidalne zapalenie stawów lub inne choroby reumatyczne. W związku z tym tego typu schorzenia są wysokim czynnikiem ryzyka rozwoju guzków i odwrotnie - proces zwyrodnieniowy w obrębie stawów palców zwiększa prawdopodobieństwo rozwoju choroby zwyrodnieniowej w innych, zwykle większych, stawach organizmu. Guzki Heberdena i Boucharda - objawy Guzki Heberdena to twarde uwypuklenia, które pojawiają się na grzbietowo-bocznych powierzchniach palców rąk, w sąsiedztwie dalszych stawów międzypaliczkowych. Guzki Boucharda są bardziej nieregularne niż guzki Heberdena i występują na grzbietowo-bocznych powierzchniach palców rąk, w sąsiedztwie bliższych stawów międzypaliczkowych. Ponadto, zarówno guzki Heberdena, jak i Boucharda: zwykle są zlokalizowane na palcach prawej ręki. Nie są one bardzo groźne, w przeciwieństwie do tych, które pojawiają się na ręce lewej (co zdarza się bardzo rzadko), gdyż - jak wynika z obserwacji lekarskich - stopień zaawansowania zmian zwyrodnieniowych jest większy na lewej ręce najczęściej pojawiają się w obrębie palca wskazującego, rzadziej serdecznego (choć mogą pojawić się praktycznie w dowolnej części dłoni); często współtowarzyszą zmianom zwyrodnieniowym u podstawy kości I kości śródręcza; mogą być przyczyną bólu (poprzez wywoływanie ucisku na nerwy), jednak zwykle nie dochodzi do jego rozwoju (ze względu na niewielkie siły działające na stawy i nerwy); czasami mogą spowodować ograniczenie ruchomości stawów, a tym samym sprawności rąk; Guzki Heberdena i Boucharda - diagnoza W celu postawienia diagnozy przeprowadza się wywiad z pacjentem oraz badania przedmiotowe i obrazowe (zwykle wystarczy RTG dłoni i nadgarstka). Guzki Heberdena i Boucharda - leczenie Raz powstałe guzki Heberdena i Boucharda pozostają na całe życie i zwykle nie wymagają leczenia. Wyjątek stanowią sytuację, gdy dolegliwości bólowe są bardzo dokuczliwe oraz gdy pojawia się uczucie sztywności w obrębie stawów palców dłoni. W przypadku dużej bolesności skutecznie działa miejscowe wstrzyknięcie kortykosteroidów. Konieczne jest także oszczędzanie ręki. Choremu może pomóc fizykoterapia. napisał/a: aagguusss 2008-07-21 23:40 Witam, zauwazylam u siebie dziwny objaw. Odkad pamietam zawsze mam zimne rece a dodatkowo ostatnio zauwazylam, ze juz przy temperaturze 10 stpni niektore palce u rak robia mi sie biale. Inne sa rozowe jak normalnie a czesc zmienia kolor na bialy i robia sie sztywne - dretwieja. Nosze rekawiczki ale i tak nic mi nie pomagaja. Moj lekarz stwierdzil, iz jestem za mloda aby brac tabletki na krazenie. Mam 25 lat. I co tu zrobic z tym fantem??? napisał/a: KATERINA 2008-08-01 00:15 aagguusss napisal(a):Witam, zauwazylam u siebie dziwny objaw. Odkad pamietam zawsze mam zimne rece a dodatkowo ostatnio zauwazylam, ze juz przy temperaturze 10 stpni niektore palce u rak robia mi sie biale. Inne sa rozowe jak normalnie a czesc zmienia kolor na bialy i robia sie sztywne - dretwieja. Nosze rekawiczki ale i tak nic mi nie pomagaja. Moj lekarz stwierdzil, iz jestem za mloda aby brac tabletki na krazenie. Mam 25 lat. I co tu zrobic z tym fantem??? Witam! Być może ma Pani syndrom Reynaud - trzeba zrobić Kapilaroskopię!!! Ktoś w rodzinie miał /ma: slerodermię tocznia cukrzycę 1 stopnia problemy z tarczycą? Kapilaroskopie można robić prywatnie /państwowo/trzeba wbić frazę w google +konkretne miasto etc. napisał/a: KATERINA 2008-08-01 00:23 KATERINA napisal(a):aagguusss napisal(a):Witam, zauwazylam u siebie dziwny objaw. Odkad pamietam zawsze mam zimne rece a dodatkowo ostatnio zauwazylam, ze juz przy temperaturze 10 stpni niektore palce u rak robia mi sie biale. Inne sa rozowe jak normalnie a czesc zmienia kolor na bialy i robia sie sztywne - dretwieja. Nosze rekawiczki ale i tak nic mi nie pomagaja. Moj lekarz stwierdzil, iz jestem za mloda aby brac tabletki na krazenie. Mam 25 lat. I co tu zrobic z tym fantem??? Nie ma co panikować trzeba zrobić wszystko{badania}co by wyjaśnić badania na krążenie miała Pani do tej pory robione? Było robione APTT Ratio APTT INR wskaźnik protrombinowy czas protrombinowy napisał/a: KATERINA 2008-08-01 00:25 aagguusss napisal(a):Witam, zauwazylam u siebie dziwny objaw. Odkad pamietam zawsze mam zimne rece a dodatkowo ostatnio zauwazylam, ze juz przy temperaturze 10 stpni niektore palce u rak robia mi sie biale. Inne sa rozowe jak normalnie a czesc zmienia kolor na bialy i robia sie sztywne - dretwieja. Nosze rekawiczki ale i tak nic mi nie pomagaja. Moj lekarz stwierdzil, iz jestem za mloda aby brac tabletki na krazenie. Mam 25 lat. I co tu zrobic z tym fantem??? Z takimi problemami można pójść do REUMATOLOGA być może on skieruje Panią {jeśli leczy się Pani państwowo}na kapilaroskopię napisał/a: kaplan1000 2013-02-02 18:28 WItam, czy na te obiawy może wplywac chory kregoslup odc. szyjny ??? Dziekuje

pokrzywione palce u rak